Voor wie gelden de nieuwe btw-regels?
Op 1 januari 2015 traden de nieuwe btw-regels voor telecommunicatiediensten, radio- en televisieomroepdiensten en elektronische diensten in werking. De Europese regels zijn op 19 december 2014 opgenomen in de Belgische wet en zijn dus op 1 januari van kracht gegaan. Het gaat hierbij om de online verkoop van digitale goederen, zoals de verkoop van video’s, cursussen, e-books of een online abonnement. Deze regels zijn niet van toepassing op de online verkoop van fysieke goederen, zoals een fototoestel op de webshop van Fnac of kleding op Zalando.be.
Tot voor kort moesten bedrijven die digitale goederen verkochten, de btw-regels van hun eigen land volgen. Dit wil zeggen: 21% voor bedrijven die vanuit België digitale goederen verkopen. De geldende btw-tarieven zijn verschillend over de Europese landen. In Luxemburg betaalde een bedrijf, zoals Amazon die er zijn hoofdzetel heeft, slechts 3% op e-books. Wil een Belgisch bedrijf concurreren met Amazon, dan wordt dit natuurlijk wel heel moeilijk.
Verkoop je aan consumenten binnen de Europese Unie? Dan geldt vanaf 1 januari 2015 de btw in het land van de koper.
De nieuwe btw-regels op een rijtje
- verkoop aan een consument binnen de EU: btw-percentage in het land van de koper
- verkoop aan een consument of bedrijf in eigen land: lokaal btw-percentage
- verkoop aan een bedrijf in EU (met geldig btw-nummer): 0% btw
- verkoop aan een bedrijf in EU (zonder geldig btw-nummer): btw-percentage in het land van koper
Verkoop je aan consumenten binnen de Europese Unie? Dan geldt vanaf 1 januari 2015 dus de btw in het land van de koper. Om de nieuwe btw-regels te kunnen toepassen, heeft de verkoper enkele gegevens nodig, zoals het land van oorsprong, of je verkoopt aan een consument of bedrijf, het btw-nummer, het bedrag en het btw-percentage dat wordt aangerekend.
Waar moeten webshops rekening mee houden?
De nieuwe regels zijn ontstaan om het systeem eerlijker te maken en de btw-inkomsten toe te wijzen aan het land waar de goederen of diensten worden verbruikt. Bovendien was het doel om de kleine Belgische spelers te helpen om de concurrentie van grote bedrijven tegen te gaan, aangezien sommige onder hen een concurrentievoordeel hadden door het lage btw-percentage in dat land.
Maar het zijn juist de kleine verkopers die het niet gemakkelijk hebben. De kleine webshops moeten namelijk zelf op minstens twee manieren achterhalen waar de kopers wonen. Vaak maken deze kleine webshops ook gebruik van betaaldiensten zoals PayPal, waardoor ze zelf niet over betaalinformatie beschikken. Bovendien moeten webwinkels deze informatie gedurende 10 jaar bijhouden.
Daarnaast is het verplicht om altijd de prijs inclusief btw te vermelden. Komt er een Belgische klant op je webshop met digitale goederen, zoals e-books? Dan moet hij de prijs inclusief 21% btw zien. Bezoekt een Fransman deze webshop? Dan moet deze persoon de prijs met Franse btw te zien krijgen. Je moet dus op de hoogte zijn van de btw-percentages in de verschillende EU-landen en ervoor zorgen dat je website de prijs automatisch aanpast.
Een verandering met heel wat gevolgen
Om te voldoen aan deze verplichtingen moeten online shops verschillende aanpassingen uitvoeren aan hun website. De implementatie brengt dus kosten met zich mee en neemt bovendien veel tijd in beslag. Voor sommige kleine webshops, zoals een blog of krant die abonnementen verkoopt voor deze kanalen, is het soms zelfs voordeliger om buitenlandse gebruikers te weren. En dat is natuurlijk het tegenovergestelde van het vrije verkeer waarop Europa oogt. Je eigen muziek in digitale versie verkopen aan buitenlanders? Dat is verleden tijd, tenzij je natuurlijk voldoet aan de regels. Maar welke muzikant heeft geld over om zijn website aan te passen? De kans is dus groot dat deze kleine webshops niet meer kunnen concurreren met de grote spelers en er zelfs mee gaan samenwerken.